Go to the page content

Obezitenin sağlık üzerine etkileri ve kilo vermenin faydaları

Aşırı kilo ve obezite, kişilerin yaşam kalitesini ve iyi olma halini etkilemekte ve birçok kronik hastalık ile ilişkilendirilmektedir.1 Bununla birlikte, az miktarda kilo kayıpları dahi sağlığımıza hızlı bir şekilde fayda sağlamaktadır. 1-3

Bu yazıda, vücut ağırlığında %5, %10 veya %15 oranlarındaki kilo kayıplarının obeziteli bireylerde nasıl sağlık faydalarını beraberinde getirdiğini okuyabilirsiniz.

11 dk. okuma
how-much-weight-should-i-lose

Obezitenin sağlık üzerine etkileri ile nasıl mücadele ederiz?

Obeziteli hastalarda kilo kaybı genel sağlığı önemli ölçüde iyileştirebilir, hastalık semptomlarını rahatlatabilir ve kardiyovasküler hastalık ve tip 2 diyabet gibi obezite ile ilişkili hastalıkların gelişme riskini azaltabilir.3

Peki obezitenin sağlık üzerine risklerini azaltmak için ne kadar kilo vermek gerekir?

Herkesin kilo hedefi farklı ve bireysel sağlık koşullarına bağlı olmakla birlikte, başlangıçtaki vücut ağırlığının yaklaşık %5'inin kaybedilmesiyle sağlık açısından önemli faydalar ortaya çıkmaktadır. %10-15'lik kilo kaybı ise bu faydalarda daha fazla artış sağlamaktadır.2,3

Aşağıdaki bölümlerde obeziteli bireylerde ulaşılan kilo kaybı oranları ile kazanılan sağlık sonuçları arasındaki ilişki detaylandırılmıştır.

%5 kilo kaybının sağlığımıza etkileri

Tip 2 diyabet gelişme riskini azaltır4,5

Vücut ağırlığının %5'i kadar kilo kaybı, obeziteye sıklıkla eşlik eden bir hastalık olan tip 2 diyabet gelişme riskini anlamlı ölçüde azaltabilir. Amerikan Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi (CDC) tarafından desteklenen bir yaşam tarzı değişikliği programı, %7 oranında kilo kaybı sağlayan bireylerde tip 2 diyabet gelişme riskinin %58 oranında azaldığını göstermiştir.4,5

Dizlerde görülen kireçlenmeyi (osteoartrit) hafifletir6,7

Aşırı kilolu veya obeziteli 60 yaş üstü kişilerde ortalama %5,7'lik bir kilo kaybını sağlamak diz kireçlenmesi semptomlarını hafifletmiştir. Çalışmaya katılan katılımcılarda diz ağrısı ve rahatsızlığının azaldığı, hareket kabiliyetinin arttığı ve genel diz fonksiyonunun iyileştiği görülmüştür.6

Ayrıca, obeziteli bireylerde ortalama 5,1 kg kilo kaybının kireçlenme gelişme riskini %50'nin üzerinde azalttığı görülmüştür.7

Kalp sağlığını iyileştirir ve kalp-damar hastalıkları risk faktörlerini azaltır8-10

Aşırı kilo veya obezite ile yaşamak birçok ciddi sağlık sorununa yol açabilir ve kalp krizi, inme ve damar hastalıkları riskini artırabilir. Kan basıncı, kolesterol ve kan şekeri seviyeleri gibi değerler de kilodan etkilenir.8,9

Çalışmalar, başlangıçtaki vücut ağırlığının %5-10'unu kaybetmenin hemoglobin A1c, trigliserit, kan basıncı (tansiyon) ve kötü kolesterol olarak da bilinen LDL kolesterolde önemli iyileşmeler sağladığını göstermektedir. Kilo kaybını sürdürmenin, başlangıçtaki vücut kütle indeksinden bağımsız olarak tüm kişiler üzerinde benzer etkiye sahip olduğunu belirtmek önemlidir. Kardiyovasküler risk faktörlerindeki iyileşmeler, daha fazla kilo verdikçe sürdürülmeye devam etmektedir.9

Kronik inflamasyonu azaltır10,11

Obezitenin bağışıklık sistemi ile ilgili riskleri de bulunmaktadır. Obezite, bağışıklık sistemi aktivasyonu, kronik düşük dereceli inflamasyonu uyarma, enfeksiyona karşı bağışıklık ve kronik hastalıkların progresyonu üzerinde olumsuz etkilere sahiptir.10

Kilo vermek, aşırı kilolu veya obezite ile yaşayan kişilerde önemli bir inflamatuar belirteç olan sitokinin kana daha az miktarda salınmasına neden olur. Bu da kronik hastalıkların önlenmesini etkileyebilir.11

Kanser risk faktörlerini azaltır12,13

Aşırı kilolu veya obeziteli post-menopozal kadınların katılımıyla yapılan bir klinik çalışmada, en az %5'lik bir kilo kaybının östrojen ve diğer potansiyel meme kanseri biyobelirteçlerinin serum konsantrasyonlarında azalma sağladığı gösterilmiştir.12

Farklı bir çalışmada da, vücut ağırlıklarının %5'ini veya daha fazlasını kaybeden aşırı kilolu veya obeziteli postmenopozal kadınlarda inflamatuar biyobelirteç seviyelerininin azaldığı gösterilmiştir. Bu durum, az miktarda bir kilo kaybının bile meme kanseri riski üzerinde önemli bir etkiye sahip olabileceğini göstermektedir.13

Daha uzun ve daha kaliteli uyku sağlar14,15

Fazla kilolu olmak uyku kalitesini etkileyebilir. John Hopkins Üniversitesi tarafından yapılan bir araştırmada, aşırı kilolu veya obeziteli kişilerde uyku ile ilgili şu sorunlar tespit edilmiştir:15

  • Uykusuzluk sorunu
  • Gündüz yorgunluğu
  • Uykululuk hali
  • Huzursuz uyku
  • Uykuya yardımcı olmak için sakinleştirici kullanımı.

Çalışma, özellikle bel çevresinde olmak üzere vücut yağını kaybetmenin uyku kalitesini artırmak için büyük önem taşıdığını ortaya koymuştur.14

Pennsylvania Üniversitesinde yapılan bir çalışmada, başlangıçtaki vücut ağırlıklarının %5'ini veya daha fazlasını kaybeden aşırı kilolu veya obeziteli yetişkinlerin 6 ay içinde daha uzun ve daha iyi uyudukları görülmüştür. Ek olarak bu çalışmada başlangıçta hafif veya şiddetli depresyon semptomları gösteren bireylerde de kısa ve uzun vadede genel ruh hallerinde iyileşme görülmüştür.15

Polikistik over sendromu (PCOS) semptomlarını iyileştirir17-19

Obezitenin kadınlarda çeşitli biyolojik yolaklar aracılığı ile doğurganlığı etkilediği gösterilmiştir.16

Bir çalışmada, obezite ile yaşayan polikistik over sendromu hastalarının düşük kalorili bir diyet uyguladıktan sonra adet döngülerinin, ovülasyonların ve doğurganlıklarının iyileştiği gösterilmiştir.17

Gebe kalamayan kadınların katıldığı çalışma sırasında vücut ağırlığının en az %5'ini kaybeden katılımcıların bir kısmı farklı bir tedaviye gerek olmadan gebe kalmıştır.  Sonuç olarak, kilo vermenin gebe kalamayan aşırı kilolu polikistik over sendromu hastalarında etkili bir yaklaşım olabileceği belirtilmiştir.17

Farklı bir çalışmada, düşük glisemik diyetle vücut ağırlıklarının %5’inden fazlasını kaybeden obeziteli ve PCOS ile yaşayan kadınların %80’inde üreme fonksiyonlarında klinik olarak anlamlı iyileşmeler görülmüştür.18

Romatoid artriti (iltihaplı romatizma) hafifletir19-21

Gereğinden fazla yağ dokusuna sahip olmak, eklem dokularını etkileyen inflamatuar aracıları oluşturabilir. Bu durum da romatoid artrit (iltihaplı romatizma) ile ilişkili daha fazla inflamasyon ve ağrıya yol açabilir.19

Obeziteli olmak, antiromatizmal ilaç tedavisine yanıt olarak sürekli remisyona (romatoid artrit semptomlarının olmaması veya semptomların kontrol altında olması) ulaşma olasılığını %47 oranında azaltmaktadır.20

Yapılan bir çalışmada, %67'si aşırı kilo veya obezite ile yaşayan romatoid artrit hastalarından birkaç yıl boyunca elde edilen veriler incelenmiştir. Çalışmada 5 kg veya daha fazla kilo vermek, romatoid artritte eklem hassasiyeti, ağrı ve fonksiyon gibi önemli gelişmelerle ilişkilendirilmiştir. Araştırmacılar, katılımcıların herhangi bir miktarda kilo verdiklerinde fayda sağladıklarını, ancak verilen kilo miktarı arttıkça eklem hassasiyeti, ağrı ve işlevde daha olumlu etkiler yaşadıklarını belirtmişlerdir.21

Non-alkolik yağlı karaciğer hastalığı (NASH) belirtilerini iyileştirir22

Kilo vermenin NASH belirti ve semptomlarını azalttığı görülmüştür.22

52 haftalık bir çalışma sırasında, %5'e kadar vücut ağırlığı kaybeden NASH hastaları, aşağıdaki gibi kayda değer sağlık iyileştirmeleri yaşamıştır:

  • karaciğerdeki yağ oranının azalması
  • NASH’in iyileşmesi (%25)
  • NASH aktivite skorlarının azalması (%47)
  • fibrozisin gerilemesi (%19)

Bununla birlikte, en büyük faydalar vücut ağırlığının %10'unu veya daha fazlasını kaybeden hastalarda gözlenmiştir:22

  • Non-alkolik steatohepatit skorlarında en yüksek oranda azalma
  • NASH’in iyileşmesi (%90)
  • fibrozis gerilemesi (%45)

%10 kilo kaybı ile obezitenin sağlık riskleri değişimi

Aşırı kilolu veya obeziteli kişilerle yapılan yakın tarihli bir çalışmada, ortalama %13 kilo kaybı olan kişilerde:23

  • Tip 2 diyabet riskinde %41
  • Uyku apnesi riskinde %40
  • Hipertansiyon riskinde %22
  • Yüksek kolesterol riskinde %19
  • Astım riskinde %18 azalma sağlanmıştır.23

Bunlar, vücut ağırlığının %10'u veya daha fazlası kaybedildiğinde beklenebilecek faydalardan bazılarıdır.

Kan basıncının azalması24,25

Bir çalışma, başlangıçtaki vücut ağırlıklarının %10-15'ini kaybeden katılımcıların kan basınçlarında klinik olarak anlamlı iyileşmeler görüldüğünü ortaya koymuştur. Tip 2 diyabeti olan aşırı kilolu veya obeziteli katılımcılar, sistolik kan basıncında ortalama 5 mmHg'lik bir düşüş yaşamıştır. Ayrıca diğer kardiyovasküler hastalık risk faktörlerinde de anlamlı iyileşmeler görülmüştür.24

Randomize kontrollü çalışmaların dahil edildiği bir meta analizde, vücut ağırlığındaki 1 kg'lık kaybın kan basıncında yaklaşık 1 mmHg'lık bir düşüşle ilişkili olduğu gösterilmiştir. Bu da hipertansiyonun önlenmesi ve tedavisinde kilo vermenin önemini vurgulamaktadır.25

Lipid parametrelerinde iyileşmeler26,27

Vücut ağırlığının %10'i kadar kilo kaybı, "kötü" LDL-kolesterol, trigliserit ve toplam kolesterol seviyelerini düşürmeye yardımcı olur.26,27

70'ten fazla randomize kontrollü çalışmanın dahil edildiği bir meta-analizde, yaşam tarzı, farmakolojik ve/veya cerrahi müdahalelerle kilo vermenin lipid değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı değişikliklerle ilişkili olduğu gösterilmiştir.27

Reflü hastalığı (GÖRH) semptomlarında iyileşme28

Vücut ağırlığının %10 veya daha fazlasını kaybeden erkeklerde ve vücut ağırlığının %5-10'unu kaybeden kadınlarda reflü (GÖRH) semptomlarında iyileşmeler görülmüştür.28

Araştırmacılar, aşırı kilolu veya obeziteli kişilerin %37'sinde GÖRH semptomlarının görüldüğünü ve kilo vermenin semptomların giderilmesine yardımcı olabileceğini belirtmiştir.28

Diz kireçlenmesinde daha az eklem ağrısı29,30

Diz kireçlenmesi (osteoartrit) olan obeziteli kişilerin katıldığı bir çalışmada, vücut ağırlığının ortalama %13,5'ini kaybetmenin aşağıdakiler de dahil olmak üzere belirgin faydaları olmuştur:29

  • Aktivite sırasında diz eklemine %7 daha az kuvvet binmesi
  • Adım atıldığında dize %13 daha az yük binmesi

Hastalar hareket kabiliyetlerinde iyileşme yaşamış ve aktif olduklarında daha az ağrı çekmişlerdir.29

Farkla bir klinik çalışmada ise araştırmacılar vücut ağırlığının %10'unu kaybetmenin fiziksel fonksiyonu %28 oranında iyileştirdiğini bulmuştur.30

Kanser ile ilişkili risklerin azalması1,31

Bazı kanserler türlerinin (kolorektal, pankreas, böbrek, yumurtalık ve post-menopozal meme kanseri dahil) gelişmesi, vücutta aşırı yağ oranı ile ilişkilidir. Bu kişilerde obezite önemli bir risk faktörüdür.1,31

Post menopozal kadınların katıldığı bir çalışmada, başlangıçtaki vücut ağırlığından 9 kg'dan fazla kilo kaybının belirli kanserlerin (meme, endometriyal ve kolon gibi) riskini düşürdüğü bulunmuştur. Bu kadınların kanser riskinin, aynı oranda kilo vermeyenlere kıyasla %11 daha düşük olduğu görülmüştür.31

Menopoz semptomlarının azalması32

Araştırmacılar, diyette yağ alımını azaltıp meyve, sebze ve lif alımını artırmak üzere tasarlanmış bir beslenme programına katılan post-menopozal kadınları incelemişlerdir. Kilolarının en az %10'unu kaybeden kadınlarda bir yıl boyunca sıcak basması ve gece terlemesi gibi menopoz semptomlarının daha az görüldüğü ya da hiç görülmediği tespit edilmiştir.32

Uyku apnesi riskinin azalması33,34

Obstrüktif uyku apnesi (OSA) tedavisinde kilo kaybı sıklıkla önerilen bir yaklaşımdır.33

OSA, uyku sırasında zaman zaman nefes durmasına neden olan potansiyel olarak tehlikeli bir durumdur.33

Bir çalışmada OSA ve tip 2 diyabeti olan kişileri takip edilmiş ve kilo kaybından sonra OSA'nın şiddetinin azaldığı tespit edilmiştir. OSA semptomlarındaki en büyük azalmayı ortalama vücut ağırlığı yaklaşık %10 azalan katılımcılar yaşamıştır.34

Farklı bir çalışmada, %10'luk bir kilo kaybının katılımcıların uykuda solunum bozukluğunu yönetmede etkili olduğu ve daha dinlendirici bir gece uykusuna olanak sağladığı gösterilmiştir.34

İdrar kaçırma ataklarının azalması35

Kilo kaybı daha az idrar kaçırma atağı yaşanmasını sağlayabilir.35

Aşırı kilolu veya obeziteli ve idrar kaçırma sorunu olan kadınlar, diyet ve egzersiz içeren 6 aylık bir kilo verme programının ardından önemli iyileşmeler göstermiştir. Vücut ağırlığının ortalama %8'i kadar kilo veren katılımcılar %47 daha az idrar kaçırma atağı geçirmiştir. Bu oran, kilo kontrolü yapmayan katılımcılarda %28 olarak bulunmuştur. Genel olarak, kilo kaybı grubunda daha fazla kadın klinik olarak anlamlı sonuçlar bildirmiştir. Bazı vakalarda idrar kaçırma, stres nedenli idrar kaçırma ve sıkışma durumunda idrar kaçırma ataklarının sayısı %70 oranında azalmıştır.35

Hafızanın iyileşmesi36,37

Aşırı kilolu olmak bilişsel işlevlerle olumsuz yönde ilişkilidir. Orta yaşlarda aşırı kilolu veya obeziteli olmak, bunama ve Alzheimer hastalığı riskinin artmasıyla ilişkilendirilmiştir.36,37

Aşırı kilolu post-menopozal kadınlar 6 ay boyunca diyet yapıp vücut ağırlıklarının ortalama %9'sini kaybettiklerinde, anısal hafızalarında önemli gelişmeler gözlemlenmiştir.36

%15 kilo kaybı ile obezitenin sağlık riskleri değişimi

Daha güçlü bağışıklık sistemi38-40

%5-10'luk bir kilo kaybı, inflamasyona neden olan bağışıklık hücrelerinin azalmasına yol açabilmekte ve daha fazla kilo kaybı ise daha da büyük iyileşmelere neden olabilmektedir.11

Bir klinik çalışmada, vücut kütle indeksi 35 in üzerinde olan ve tip 2 diyabet ya da prediyabet hastası olan kişilerde kilo kaybının bağışıklık hücreleri üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışmada katılımcılar vücut ağırlıklarının ortalama %13,5'ini kaybetmiş ve anti-inflamatuar bağışıklık hücresi dengelerini iyileştirmişlerdir.38

Diyetlerinden bağımsız olarak, vücut ağırlıklarının %15'inden fazlasını kaybeden aşırı kilolu veya obeziteli post-menopozal kadınların D vitamini seviyelerinde vücut ağırlıklarının %5'inden azını kaybedenlere kıyasla üç kat artış görülmüştür.39

D vitamini inflamasyonu azaltmaya, hücre büyümesini ve bağışıklık fonksiyonunu etkilemeye yardımcı olmaktadır.40

Daha az şeker yeme isteği41,42

Aşırı kilolu veya obeziteli bireyler gün içinde ve yemek zamanı dışında yüksek kalorili ve yüksek işlem görmüş gıdalara daha sık istek duyarlar.41

Aşırı kilolu veya obeziteli kadınların katıldığı bir çalışmada, yaklaşık %14,6 oranında kilo kaybının şekerli gıdaların daha az tercih edilmesini, daha az aşermeyi ve iştahın daha iyi düzenlenmesini sağladığı gösterilmiştir.42

Kronik hastalık riskinin azalması24,43

Bazı kronik hastalıklar için risk faktörleri az miktarda kilo kaybı ile azalmaktadır. Ancak kilo verme oranı arttıkça daha fazla fayda elde edilmesi de mümkündür. Kan basıncı ve kandaki lipid konsantrasyonları gibi önemli faktörlerdeki iyileşmenin kilo kaybı ile doğrusal bir ilişkisi bulunmaktadır.24,43

Daha fazla kilo vermek, kronik hastalıklarla ilgili göstergeleri iyileştirebilir. Kalp hastalığı, inme ve diyabet gibi hastalıklar için risk faktörlerini azaltır. Vücut ağırlığının %10-15'ini kaybetmek, obstrüktif uyku apnesi ve non-alkolik karaciğer yağlanması gibi hastalıkların semptomlarını hafifletebilir.23,24,33

Sonuç

Obezitede kilo yönetimi kısa süren bir yolculuk değildir. Bu yolculukta sabırlı olmak ve uzun vadeli bir düşünce yapısı benimseyerek hekim desteği ile birlikte ilerlemek önemlidir. Obezite ile ilişkili sağlık risklerinin azaltılması, yaşam kalitesinde iyileşmelere de neden olmaktadır.3

Kilo vermenin sağlık açısından sağladığı faydaların çoğu zaman içerisinde kademeli olarak gelişmektedir. Daha sağlıklı bir yaşam tarzına giden yolda ilerlemek zor olabilir, ancak binlerce kilometrelik yolculukların tek bir adımla başladığı unutulmamalıdır. Bugün küçük değişiklikleri benimsemek gelecek üzerinde büyük bir etkiye sahip olabilir.3

Siz de obezitenin beraberinde getirdiği risklerle savaşmak için hekiminize başvurun.

Referanslar
  1. Fruh SM. Obesity: Risk factors, complications, and strategies for sustainable long‐term xweight management. Journal of the American Association of Nurse Practitioners. 2017;29:S3-S14.
  2. Magkos F,Fraterrigo G, Yoshino J, et al. Effects of Moderate and Subsequent Progressive Weight Loss on Metabolic Function and Adipose Tissue Biology in Humans with Obesity. Cell Metab. 2016;23(4):591-601.    
  3. Centers for Disease Prevention and Control. Healthy Weight and Growth. Steps for Losing Weight: https://www.cdc.gov/healthy-weight-growth/losing-weight Erişim Tarihi: 27.05.2024.
  4. Centers for Disease Control and Prevention. Talking to Patients about the National Diabetes Prevention Program. https://www.cdc.gov/diabetes-prevention/hcp/lifestyle-change-program/index.html. Erişim Tarihi: 22.05.2024                                              
  5. National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases. Diabetes Prevention Program. https://www.niddk.nih.gov/about-niddk/research-areas/diabetes/diabetes-prevention-program-dpp Erişim Tarihi: 27.05.2024.
  6. Messier SP, Loeser RF, Miller GD, et al. Exercise and dietary weight loss in overweight and obese older adults with knee osteoarthritis: the Arthritis, Diet, and Activity Promotion Trial. Arthritis & Rheumatism. 2004;50(5):1501-10.
  7. Felson DT, Zhang Y, Anthony JM, et al. Weight loss reduces the risk for symptomatic knee osteoarthritis in women. The Framingham Study. Ann Intern Med 1992;116:535–9. Valentino G, Bustamante MJ, Orellana L, et al. Body fat and its relationship with clustering of cardiovascular risk factors. Nutr Hosp 2015;31(5):2253-2260.
  8. British Heart Foundation. Obesity. https://www.bhf.org.uk/informationsupport/risk-factors/your-weight-and-heart-disease  Erişim Tarihi:22.05.2024.
  9. Brown JD, Buscemi J, Milsom V, et al. Effects on cardiovascular risk factors of weight losses limited to 5-10%. Translational behavioral medicine 2016; 6,3: 339-46.  
  10. Andersen CJ, Murphy KE, Fernandez ML. Impact of Obesity and Metabolic Syndrome on Immunity. Adv Nutr 2016; 7(1):66–75.
  11. Bianchi VE. Weight loss is a critical factor to reduce inflammation. Clinical nutrition ESPEN 2018; 28: 21-35.
  12. Campbell KL,Foster-Schubert KE, Alfano CM, et al. Reduced-calorie dietary weight loss, exercise, and sex hormones in postmenopausal women: randomized controlled trial. Journal of clinical oncology: official journal of the American Society of Clinical Oncology 2012; 30,19:2314-26.
  13. Imayama I, Ulrich CM, Alfano CM, et al. Effects of a caloric restriction weight loss diet and exercise on inflammatory biomarkers in overweight/obese postmenopausal women: a randomized controlled trial. Cancer research 2012; 72(9):2314-26.
  14. Losing Weight, Especially in the Belly, Improves Sleep Quality, According to a Johns Hopkins Study. John Hopkins Medicine (Online) Available: https://hub.jhu.edu/2012/11/06/weight-loss-better-sleep/ Erişim Tarihi:22.05.2024
  15. Alfaris N, Wadden TA, Sarwer DB, et al. Effects of a two-year behavioral weight loss intervention on sleep and mood in obese individuals treated in primary care practice. Obesity (Silver Spring, Md.) 2015; 23(3):558-64.
  16. Silvestris E, de Pergola G, Rosania R, Loverro. Obesity as disruptor of the female fertility. Reprod Biol Endocrinol 2018; 16:22. https://doi.org/10.1186/s12958-018-0336-.
  17. Crosignani PG, Colombo M, Vegetti W, et al. Overweight and obese anovulatory patients with polycystic ovaries: parallel improvements in anthropometric indices, ovarian physiology and fertility rate induced by diet. Human Reproduction. 2003;18(9):1928-1932
  18. Lim SS, Clifton PM, Noakes M, Norman RJ. Obesity Management in Women with Polycystic Ovary Syndrome. Womens Health. 2007;3(1):73-86.
  19. Sudoł-Szopińska I, Kontry E, Zaniewicz-Kaniewska K, et al. Role of inflammatory factors and adipose tissue in pathogenesis of rheumatoid arthritis and osteoarthritis. Part I: Rheumatoid adipose tissue. Journal of Ultrasonography. 2013;13:192-201
  20. Schulman E, Bartlett SJ, Schierir O, et al. Overweight, Obesity, and the Likelihood of Achieving Sustained Remission in Early Rheumatoid Arthritis: Results From a Multicenter Prospective Cohort Study. July 13, 2018. PMID: 29193840 DOI: 10.1002/acr.23457.
  21. Kreps DJ, Halperin F, Desai SP, et al. Association of weight loss with improved disease activity in patients with rheumatoid arthritis: A retrospective analysis using electronic medical record data. International journal of clinical rheumatology 2018; 13,1:1-10.
  22. Vilar-Gomez E, Martinez-Perez Y, Calzadilla-Bertot L, et al. Weight Loss Through Lifestyle Modification Significantly Reduces Features of Nonalcoholic Steatohepatitis. Gastroenterology 2015; 149:367–78.
  23. Haase CL, Lopes S, Olsen AH, et al. Weight loss and risk reduction of obesity-related outcomes in 0.5 million people: evidence from a UK primary care database. Int J Obes 2021;45:1249-1258
  24. Wing RR, Lang W, Wadden TA, et al. Benefits of modest weight loss in improving cardiovascular risk factors in overweight and obese individuals with type 2 diabetes. Diabetes Care 2011; 34:1481–6.
  25. Neter JE, Stam BE, Kok FJ, et al. Influence of Weight Reduction on Blood Pressure - A Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials. Hypertension 2003; 42:878–884.
  26. Brown JD, Buscemi J, Milsom V, et al. Effects on cardiovascular risk factors of weight losses limited to 5-10%. Translational behavioral medicine 2016; 6,3: 339-46.  
  27. Hasan B, Nayfeh T, Alzuabi M, et al. Weight Loss and Serum Lipids in Overweight and Obese Adults: A Systematic Review and Meta-Analysis. December 1, 2020. PMID: 32954416 DOI:10.1210/clinem/dgaa673.
  28. Singh M, Lee J, Gupta N, et al. Weight loss can lead to resolution of gastroesophageal reflux disease symptoms: a prospective intervention trial. Obesity (Silver Spring) 2013; 21:284–90
  29. Aaboe J, Bliddal H, Messier SP, et al. Effects of an intensive weight loss program on knee joint loading in obese adults with knee osteoarthritis. Osteoarthritis Cartilage 2011; 19:822–8.
  30. Christensen R, Astrup A, Bliddal. Weight loss: the treatment of choice for knee osteoarthritis? A randomized trial. OsteoArthritis and Cartilage. 2005;13:20-27.
  31. Parker ED, Folsom AR. Intentional weight loss and incidence of obesity‐related cancers: The Iowa Women's Health Study. International Journal of Obesity. 2003;27(12), 1447–1452.
  32. Kroenke CH, Caan BJ, Stefanick ML, et al. Effects of a dietary intervention and weight change on vasomotor symptoms in the Women's Health Initiative. Menopause. 2012; 19(9):980-8.
  33. Foster GD, Borradaile KE, Sanders MH, et al. A Randomized Study on the Effect of Weight Loss on Obstructive Sleep Apnea Among Obese Patients With Type 2 Diabetes - The Sleep AHEAD Study. Arch Intern Med 2009; 169(17):1619–1626.
  34. Peppard PE, Young T, Palta M,  et al. Longitudinal study of moderate weight change and sleep-disordered breathing. JAMA 2000; 284,23:3015-21.
  35. Subak LL, Wing R, West DS, et al. Weight loss to treat urinary incontinence in overweight and obese women. N Engl J Med 2009; 360(5):481–90
  36. Boraxbekk CJ, Stomby A, Ryberg M, et al. Diet-Induced Weight Loss Alters Functional Brain Responses during an Episodic Memory Task.” 2015;8(4):261-72.                  
  37. Kivipelto M, Ngandu T, FratiglioniL, et al. Obesity and Vascular Risk Factors at Midlife and the Risk of Dementia and Alzheimer Disease. Arch Neurol 2005; 62(10):1556–1560.
  38. Bianchi VE. Weight loss is a critical factor to reduce inflammation. Clinical nutrition ESPEN 2018; 28: 21-35.
  39. Viardot A, Lord RV, Samaras K. The effects of weight loss and gastric banding on the innate and adaptive immune system in type 2 diabetes and prediabetes. The Journal of clinical endocrinology and metabolism 2010; 95,6:2845-50.
  40. Mason C, Xiao L, Imayama I, et al. Effects of weight loss on serum vitamin D in postmenopausal women. The American Journal of Clinical Nutrition 2011; 94(1):95–
  41. Vitamin D – Fact Sheet for Health Professionals. U.S. Department of Health and Human Services. https://ods.od.nih.gov/factsheets/VitaminD-HealthProfessional/. Erişim Tarihi: 22.05.2024
  42. Roefs A, Boh B, Spanakis G, et al. Food craving in daily life: comparison of overweight and normal-weight participants with ecological momentary assessment. Journal of Human Nutrition and Dietetics 2019; 32(6):765-774.
  43. Nishihara T, Nozaki T, Sawamoto R, et al. Effects of Weight Loss on Sweet Taste Preference and Palatability following Cognitive Behavioral Therapy for Women with Obesity. Obesity facts 2019; 12,5:529-542.
  44. Ditschuneit H, Frier HI, Flechtner-Mors M. Lipoprotein responses to weight loss and weight maintenance in high-risk obese subjects. Eur J Clin Nutr 2002; 56:264–270.

 

TR24OB00060

Bu içerik senin için faydalı mıydı?

İlginizi çekebilir